Putin’den 17 Yıl Sonra Gelen “Köpek” Özrü: “Affet Beni, Kalbini Kırmak İstememiştim”
Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin, eski Almanya Başbakanı Angela Merkel’den, 2007 yılında Soçi’de gerçekleşen görüşmelerine Labrador köpeği Konni’yi getirmesiyle ilgili özür diledi. Merkel’in köpek korkusu olduğu bilinirken, o dönemde çekilen fotoğraflar, rahatsızlığını açıkça gözler önüne sermişti. Putin’in 17 yıl sonra gelen özrü, Merkel’in geçen hafta yayınlanan hatıratında bu olaya yer vermesiyle gündeme geldi.
Soçi’deki “Köpekli” Görüşme: Bir Güç Gösterisi mi?
Merkel, hatıratında Soçi’de yapılan bu görüşmeden bahsederken, Putin’in köpeği getirmesini bir “güç gösterisi” olarak nitelendirdi. Merkel, “Onun yüz ifadesinden durumdan keyif aldığını anlayabiliyordum” diyerek, o anki huzursuzluğunu dile getirdi. Fotoğraflarda, Merkel’in gergin bir şekilde oturduğu, Labrador Konni’nin ise onu kokladığı görülüyordu.
Putin’den Özür: “Kalbini Kırmak İstemedim”
Merkel’in açıklamaları sonrasında, Putin perşembe günü Astana’daki basın toplantısında Merkel’den özür diledi. Rus lider, köpeklerden korktuğunu bilmediğini belirterek şunları söyledi:
“Angela, lütfen beni affet. Kalbini kırmak istememiştim. O köpeği sohbetimize tatlı bir atmosfer yaratmak için getirmiştim.”
Putin, eğer Merkel tekrar Rusya’yı ziyaret ederse, “Benzer bir şeyin asla yaşanmayacağını” da ekledi.
Hediye Köpek ve Putin’in Hayvan Sevgisi
Labrador Konni, Putin’e o dönemde savunma bakanlığı yapan Sergey Şoygu tarafından hediye edilmişti. Putin’in köpeklere olan sevgisi, liderlik dönemindeki pek çok olayda görülmüş, kimi zaman yabancı liderlerle yaptığı görüşmelerde köpeklerini yanına alması gündem yaratmıştı.
Bir Hatıranın Yansımaları
Bu olay, yıllar sonra bile Putin’in liderlik tarzını tartışmaya açmaya devam ediyor. Merkel’in hatıratı, yalnızca 2007’deki bu görüşmeyi değil, liderler arasındaki ilişkilerde görünmez gücün nasıl sergilendiğine dair de önemli bir örnek sunuyor. Putin’in bu özrü, hem bir nezaket göstergesi hem de geçmişteki davranışlarının diplomatik yankılarının bir kabulü olarak yorumlanıyor.
