Lübnan Krizinin Ortasında Devlet Yok, Halkın Dayanışması Var
New York Times‘ın analizine göre, yıllardır ekonomik ve siyasi krizlerle boğuşan Lübnan, İsrail-Hizbullah çatışmasından sağ çıkabilmek için hükümetine değil, halkının dayanışmasına güvenmek zorunda kalıyor. Ülkede yaşanan çatışmalar ve Hizbullah lideri Hasan Nasrallah’ın suikastı, Lübnan’ı derinden etkileyen son gelişmelerden sadece birkaçı.
Lübnan’ın Ekonomik ve Siyasi Çöküşü
Lübnan, yıllardır süren ekonomik gerileme, siyasi felç ve çeşitli krizler nedeniyle zayıflamış durumda. 2019’daki ekonomik çöküş, orta sınıfın yok olması ve kitlesel hükümet karşıtı protestolar, ülkedeki zorlukların başlangıç noktalarından biri oldu. 2020 yılında Beyrut Limanı’ndaki patlama ise ülkenin ekonomik ve sosyal dokusunu daha da zayıflattı.
Hizbullah’ın Gücü ve Lübnan’ın Siyasi Felci
Hizbullah, Lübnan’da resmi olarak iktidarda olmasa da, siyasi gücü ve geniş sosyal hizmet ağıyla ülkenin en güçlü aktörlerinden biri. Ancak Nasrallah’ın suikastı, Lübnan için yeni bir kriz dalgası yarattı. Ülkenin iki yıldır bir cumhurbaşkanına sahip olmaması ve sadece geçici bir hükümet tarafından yönetilmesi, halkın hükümete güvenini tamamen yok etti. Devletin sağladığı temel hizmetler, özellikle elektrik ve barınma gibi alanlarda yetersiz kalırken, Lübnan halkı kendi çözümlerini üretmek zorunda kaldı.
Halkın Kendi Çözümleri: Gönüllüler ve Yerel Yardım Grupları
Devletin boşluğunu doldurmak için halk, özel bağışçılar ve gönüllüler harekete geçti. Barınma merkezleri dolup taşarken, gönüllüler ve yerel yardım grupları hızla devreye girdi. Beyrut’taki bir özel okul, yerinden edilmiş ailelere kapılarını açarak, sınıflarını geçici barınma merkezlerine dönüştürdü. Yardım faaliyetlerini koordine eden Sarah Khalil, devletin yokluğunda halkın birbirine güvenmek zorunda olduğunu vurguladı: “Hükümete güvenemeyiz ama çevremizdekilere güvenebiliriz.”
Lübnan’da Elektrik Krizi ve Çatılarındaki Güneş Panelleri
Devletin elektrik sağlayamaması, halkı güneş panelleri gibi alternatif enerji kaynaklarına yönlendirdi. Özellikle Beyrut gibi şehirlerde, sokak aydınlatması bile özel bağışçılar tarafından finanse ediliyor. Lübnan halkı, devletin sağlayamadığı hizmetleri kendi çabalarıyla karşılamaya çalışıyor.
