Bilim İnsanları: Dinozorları Yok Eden Asteroid, Şanslı Bir Tesadüftü

66 milyon yıl önce Dünya’ya çarparak dinozorların neslini sona erdiren asteroid hakkında yeni bir araştırma yapıldı. The New York Times’ın haberine göre, asteroidin başlangıçta Dünya’nın çok ötesinde oluşmuş bir nesne ailesinden geldiği hipotezine güçlü kanıtlar eklendi.

Kilit Element: Rutenyum

Almanya’daki Köln Üniversitesi’nde araştırmacı bilim insanı olan Mario Fischer-Gödde liderliğindeki bir ekip, rutenyum elementinin yardımıyla bu iddiaları güçlendirdi. Rutenyum, asteroitlerde bol miktarda bulunurken, Dünya’nın kabuğunda son derece az bulunur. Bu durum, rutenyumu uzay taşlarının geçmişteki etkilerinin önemli bir göstergesi haline getirir. Ekip, Chicxulub çarpmasının jeolojik kalıntılarında rutenyum izotoplarını inceledi.

Çarpıcı Sonuçlar

Sonuçlar, Kretase-Paleojen (K-Pg) sınırı olarak bilinen çarpışmanın bıraktığı küresel enkaz tabakası boyunca tek tip bir izotop imzası ortaya çıkardı. Science dergisinde yayınlanan araştırmaya göre, bu imza karbonlu asteroitler olarak bilinen bir grup uzay kayasının yapısıyla eşleşiyor. Fischer-Gödde, “Bu izotop imzası, karbonlu bir asteroitten başka bir şey olamaz,” dedi. Önceki çalışmalar, K-Pg sınırında, nonavian dinozorların ve Dünya’daki diğer türlerin üçte ikisinin ölümünde karbonlu bir asteroidi içeren kimyasal izleri ortaya çıkarmıştı. Ancak Fischer-Gödde ve meslektaşları, yıllarını rutenyum üzerine odaklanarak geçirdi.

Diğer 5 Çarpışma İncelendi

Fischer-Gödde ve ekibi, bir temel çizgi oluşturmak amacıyla, son 541 milyon yıl içinde meydana gelen diğer beş asteroit çarpmasının örneklerinde rutenyum ölçtüler. Bu çarpmaların tümü, silisli asteroitlerin bileşimine uyuyordu. Dünya’ya çarpan silisli asteroidler genellikle Mars ve Jüpiter arasındaki asteroit kuşağından gelir. Ancak Chicxulub, Dünya’ya çarpan karbonlu tipte bir asteroitin benzersiz ve nadir bir örneği gibi görünüyor.

Asteroidin Rotası Belirsiz

Dünya’ya çarpan bu devasa karbonlu asteroidin gezegenimize nasıl çarpışma rotasına girdiği hala belirsiz. Olası kökenlerden biri, asteroit kuşağının dış kenarında var olan karbonlu asteroit popülasyonu olarak düşünülüyor. Bu kayaların, Jüpiter’in ötesinde oluşmuş olmasına rağmen, erken güneş sistemindeki yerçekimsel dengesizlikler nedeniyle bugünkü konumlarına doğru fırlatıldığı düşünülüyor.

Dinozorların Sonunu Getirdi, Memelilerin Yükselişini Sağladı

Chicxulub çarpmasının yanı sıra, asteroit çarpmalarının Dünya’da ve potansiyel olarak diğer gezegenlerde yaşamın ortaya çıkışı ve evriminde oynadığı daha geniş rol hakkında birçok gizem devam ediyor. Bu çarpma, dinozorların sonunu getirirken, memelilerin ortaya çıkmasını sağladı. Fischer-Gödde, “Bu çarpma olmasaydı, Dünyamız bugün nasıl görünürdü? Muhtemelen varlığımıza biraz daha fazla değer vermeliyiz ve bu, her şeyin bugünkü haline gelmesini sağlayan şanslı bir tesadüftü.” dedi.